Een paar weken geleden werd ik benaderd door de studenten van de opleiding hippische bedrijfskunde aan de hogeschool in Dronten. Ze wilden graag dat ik wat kwam vertellen over mijn bedrijf (dagcursussen, gebitsverzorging en natuurlijk bekappen) en ook over het nieuwe paardenhouden. De lezing vond plaats op woensdag 6 maart 2019. Op veel opleidingen wordt nog altijd het traditionele beeld geschetst, zowel op de agrarische VMBO en MBO opleidingen, maar ook op de HBO opleidingen.
Ontzettend leuk om dan eens te mogen vertellen over dat het ook anders kan. Dat het tijd is voor vernieuwing in de toch wel traditionele paardensector. Alle excuses die tot nu toe aangevoerd werden, zoals:
- het kan niet, want we zitten in de randstad en daar is te weinig ruimte
- het kan niet, want ik heb een sportpaard
- het kan niet, want we zitten hier op veen/kleigrond
kunnen nu aantoonbaar van tafel geveegd worden. Wie de kaart met pensions opent ziet direct dat het wél kan, óók in de randstad en óók op veen- en kleigrond. En met de sportvoorbeelden op deze site hebben we ook al laten zien dat sport en zelfs topsport prima samengaan met buiten huisvesten van je paard. De sportvoorbeelden die op deze site zijn te vinden, heb ik ook in de lezing de revue laten passeren. Na afloop zijn er nog veel studenten bij mijn standje langs geweest en waren zeer enthousiast.
Na mij was de spreker Ralph van Venrooij, voorzitter van LTO vakgroep paardenhouderij. Hij schetste ook een beeld van een sector die achterloopt op de andere sectoren, de veehouderij is in een aantal zaken al ver vooruit. Ook maken zij zich hard voor het wel zeer scheve verschil in BTW tarief. Een traditionele pensionstal met individuele boxen valt onder het 0% tarief, ja je leest het goed NUL en een paddock paradise valt onder het 21% tarief! (Ik vraag me dan af wat de belastingdienst doet als je een schuur met lege boxen hebt en de paarden overdag altijd buiten, of gewoon lege boxen ergens op je land parkeert…)
Dat het tijd is voor vernieuwing, of innovatie als je dat een mooier woord vindt (ik krijg altijd jeuk van dat woord) is wel duidelijk. We houden paarden nog steeds alsof ze dienst doen bij de cavalerie van het leger, een tijd waarin paarden een totaal ander gebruiksdoel hadden en in een tijd waarin de tijdgeest en opvattingen over dieren totaal anders was. De paardenhouderij is in veel opzichten eigenlijk in de Middel-Eeuwen blijven steken. Als de sector blijft volharden in traditionele opvattingen missen ze de boot. De nieuwe lichting studenten denkt er al duidelijk anders over en maakt andere keuzes. Studenten die hun paard bewust niet op de stallen van de opleiding hebben staan, maar in een paddock paradise. Dit zijn wel de hippische ondernemers van de toekomst en die willen duidelijk een andere koers gaan varen!
Jantine Leeflang